Bhakti Yoga geleneğinde en çok saygı duyulan ve ilgili metinler, Hint tanrı ve tanrıçalarının eski hikayeleri olan Puranalar’dır. Bhakti Yoga’da yoganın adanmışlık yönü vurgulanır ve uygulayıcı İlahi Olan’la birleşmek için inanç ve koşulsuz sevgi geliştirir. Bu inanç ve sevgi Puranaların Devaları (tanrılar ve tanrıçalar) canlı ve eğlenceli mitler, hikayeler ve efsanelerle kişiselleştirmesi yoluyla geliştirilir. Puranalar aynı zamanda ruhani uygulamaları ve Deva’larda saklı evrensel enerjilere tapınma ve onları çağırma biçimlerini detaylandırmaya da hizmet eder.
Kadim Vedik metinlerin temel öğretileri Puranaların eğlenceli hikayeleri aracılığıyla popülerleştirilerek sıradan insanların bu güçlü ruhani öğretilere ve karmaşık yogik felsefelere erişmesi ve anlaması sağlanmıştır. Bu mitler, hikayeler, efsaneler ve alegoriler kişinin hayatını hem dharma (görev, doğruluk) hem de bhakti’ye göre yaşamasının somut örneklerini sunmuştur. Puranalar yoga, yeminler, puja, dualar ve ruhani kurbanlar gibi uygulamaların açıklanması ve teşvik edilmesi yoluyla kişiyi Devalarla kişisel bir ilişki kurmaya yönlendirmiştir. Puranalar ayrıca azizlerin, kralların ve büyük adamların hayatlarına dair hikayeleri ve büyük tarihi olayların kronikleri aracılığıyla Hint halkına ortak bir mitolojik tarih sağlamaya da hizmet etmiştir.
Puranalar Sanskritçe manzum olarak yazılmıştır ve M.Ö. 4. yüzyıl ile M.S. 1. yüzyıl arasında kaleme alınmıştır. On sekiz büyük purananın yanı sıra benzer sayıda küçük purana vardır ve uzunlukları önemli ölçüde değişir: Skanda Purana 81.000 mısraya sahipken, Markandeya Purana sadece 9.000 mısraya sahiptir. Eski Sanskrit bilgini Amarasinha bir puranayı beş karakteristik konuya sahip olarak tanımlamıştır: “(1) Evrenin yaratılışı; (2) Yıkımı ve yenilenmesi; (3) Tanrıların ve ataların soyağacı; (4) Manwantara adı verilen dönemleri oluşturan Manuların hükümdarlıkları; (5) kralların Güneş ve Ay ırklarının tarihi.”
Genel olarak, Puranalar öncelikle devalar ve asuralar (şeytanlar) arasındaki sayısız savaşı anlatır; bunlar her insanın içindeki iyi ve kötü güçler arasındaki mücadelenin alegorik anlatımları olarak görülür. Devaların kahramanca eylemleri ve asil nitelikleri sayesinde daha iyi bir yaşam sürmek, daha iyi bir insan olmak ve sınırlamalarımızın üstesinden gelmek için ilham alırız.
